Al fietsend op een gele brug besefte je je plots: er zijn mannen die je breken, maar ook mannen die je helen. Beiden kruisten ze jouw leven, sommigen maar kort, anderen juist veel te lang. Al was het soms maar even.
Ook even duurt wel eens te lang
Diezelfde ochtend had je hem bij het station afgezet, de man die jou weer heelde. Al bijna 7 liefdevolle jaren, iedere dag een beetje. Toen je van hem wegreed voelde je de spanning al oplopen en tegen de tijd dat zijn vliegtuig naar de andere kant van de wereld vertrok, en jij op die gele brug fietste, werd je 3, 13 en 23 tegelijk.
Tegelijk en door elkaar, van chronologie trekt trauma zich tenslotte weinig aan
Je voelde je klein en kleiner. Alsof met zijn vertrek van Hollandse bodem ook jouw gezonde volwassenen vertrok en in jou een strijd ontstond tussen gevoelens en herinneringen. Van hier naar daar, van toen naar later, van bij je volle verstand naar pure ontreddering. Want ontreddering was het nog het meest, wat je nu zo overviel.
In zijn tijdelijke afwezigheid voelde je plots hoeveel veiligheid hij je bood
Dat het je met hem aan je zijde na al die tijd weer gelukt was om ergens thuis te kunnen zijn. Je veilig te wanen, je geborgen te weten. Dat er duizend en één dingen zijn waarover je iedere dag weer onzeker bent, maar nooit over de vraag of je hem kunt vertrouwen. Of hij je zal beschermen, kan beschermen, er met alles wat hij in zich heeft voor je zal zijn.
Over duizend en één dingen onzeker, maar geen seconde over zijn liefde voor jou
Soms vind je dat nog moeilijk te geloven, maar geloven doe je het altijd. Omdat je in hem gelooft, en jullie in elkaar. En dus vertelde je die middag tussen tranen en stiltes door dat hij het was die jou weer heelde. Dat hij het was die je iedere dag weer licht, lucht en liefde bracht, en dat je juist dat nu zo miste.
Pijn en eenzaamheid laten zich uiteindelijk het best met liefde bestrijden
Die avond lag je alleen in bed met een knuffel dicht tegen je aangeklemd. Nog vlak voor zijn vertrek die ochtend had hij het beestje met zijn parfum in gesprayd, en met een beetje fantasie was het nu net alsof hij er was. Alsof je beschermd en veilig was.
Die avond lag je alleen in bed en bedacht je nog weer eens: er zijn mannen die je breken, maar ook mannen die je helen. Die eerste categorie bleef vaak kort, maar altijd veel te lang. Voor de tweede categorie mag de eeuwigheid best eeuwig duren.
Mooi Anne! Zo ervaar ik het ook in mijn leven. En ik weet niet of het je geruststelt: de laatste helende man in mijn leven is 2 jaar geleden overleden, na ruim 5 fantastische jaren samen. En ik merk dat ik geheeld ben en blijf. Ik ben nu 61, heeft wel even geduurd. Natuurlijk mis ik hem, maar de liefde is er nog. Jij bent gelukkig veel eerder op een helend pad terecht gekomen. Ik wens je nog een eeuwigheid van liefde met deze man!
Ja, dat stelt me zeker wel wat gerust, en dank je voor het delen!
Zo mooi! ❤️
Leve de liefde! 🙂
Zo mooi, erna dit past stilte …….
Dat je zijn liefde volledig durft te ontvangen, is jouw eigen verdienste! Dat is hoe jij jezelf heelt. En wat kan missen pijn doen, maar ook hierin ervaar je de liefde hè? ❤️
Dat is een mooie reactie, dankjewel!
En zeker ja, in missen zit absoluut ook liefde. Claudia de Breij zou zingen “ik mis je zo graag…” en daar zit natuurlijk best veel in 🙂
Een helende man, ja die ben ik tegen gekomen. Helaas maar heel kort. Maar wat hij geheeld heeft neemt niemand me meer af. Hij koos ervoor om terug te gaan naar zijn ex. Maar ik ben hem eeuwig dankbaar voor wat hij mij gegeven heeft.
Mooi wat je zegt Heleen: dat neemt niemand je meer af. Dank voor deze reactie!
Die liefde zit in jou. De man die jou met liefde heelt, heeft je gevoel naar buiten weten te brengen, maar het gevoel was er al. Wanneer je daarbij kunt, begrijpt en voelt dat dat waar is, in je eigen gevoel van opkomende energie kunt verblijven, dan breidt die energie zich uit en vult je hele wezen. De man die jou met liefde heelt is de aanleiding, waardoor wat in jou verborgen is, naar buiten komt. Hij is niet de oorzaak, maar de situatie of de ontmoeting haalt het uit jou. Dat neemt niet weg dat het heel krachtig is en heel fijn voelt. Geniet daarvan, ben dankbaar voor deze ontmoeting, samenzijn,… Dit maakt ook dat je dit gevoel na verlies of scheiding kunt blijven voelen, zoals aangegeven wordt in de reacties.
Wanneer je iets moeilijks moet doen en dit gevoel oproept, dan kan dat ervoor zorgen dat je volledig in je kracht komt te staan en eigenlijk alles aan kunt wat op dat moment zich aan gaat dienen.
Wanneer je dit gevoel ’s avonds als je gaat slapen oproept en dit doorstuurt naar alle cellen in je lichaam en daarmee in slaap valt,….. Ga maar eens voelen wat dat met je doet! Ik noem dat: ‘je cellen marineren in liefde’.
Geweldig mooi hoe je dit beschrijft! Ik ben je ook heel dankbaar voor je proefschrift.
3, 13 en 23 tegelijk.
Duizenden kilometers ver weg,
door de afstand dit dichtbij.
Reizen tussen toen en later
Even voelt het stil, de tijd op zijn plek.
(Te) tastbaar, zo zichtbaar, pijnlijk.
Dank voor je woorden Anne!
You’re becoming, wees trots op je zelf!
Mooie woorden, dankjewel!