Proloog

Nog vraag ik me wel eens af of er iets was wat ik had kunnen doen, of er iets was wat ik niet gedaan heb, dat jou had kunnen helpen. Ik vraag me nog wel eens af of ik niet eerder in had moeten grijpen, niet eerder tussenbeide had moeten komen en zo misschien wel had kunnen voorkomen dat het ging zo als het ging.

In gedachten ga ik nog wel eens terug naar gesprekken die we voerden, naar antwoorden die ik op je vragen gaf, en naar alle vragen die ik jou niet stelde.

Had het uitgemaakt als ik eerlijker was geweest?

Lees verder
kus me nog eens wakker

Het leed dat Alzheimer heet

Wanneer ik de woonkamer binnenloop, zie ik haar aan haar tafeltje zitten. Ze kijkt op met grote, angstige ogen. Weer een nieuw gezicht, voor haar wel.
Ik ga naast haar zitten en pak haar handen vast.

Dag An, hoe is het met u?

Ze kijkt me strak aan en denkt na, zoekt naar het juiste antwoord op mijn vraag. Wat was dat ook alweer?

Om ons heen verschuift de wereld

Lees verder