Waag het niet
van mij te sterven
met op je laatste lippen
spijt, met als je laatste woorden
liefde
onuitgesproken, net te laat
misschien maar een seconde
waarin het leven
soms de dood
of de dood
soms net het leven
in een weiland als een trein,
tot stilstand komen laat.

Waag het niet
van mij te sterven
met in je laatste blik
verdriet, met in je laatste ogen
schuld
waag het niet,
o waag het niet.